Zen felsefesi, kökeni Çin’deki Chan Budizmine dayanan ve Japonya’da Zen adıyla gelişen derin bir öğreti sistemidir. Bu felsefe, hakikatin kitaplarda ya da soyut düşüncelerde değil, doğrudan deneyimde bulunduğunu vurgular. Zen’e göre insan zihni sürekli düşüncelerle meşguldür; gerçek özgürlük ise bu zihinsel gürültüyü aşarak şimdiki anın çıplak gerçeğini yaşamaktır.

Zen’in merkezinde meditasyon (zazen) uygulaması yer alır. Zazen sayesinde kişi, düşüncelerin gelip geçici doğasını fark eder ve onların ötesinde saf farkındalıkla tanışır. Bu farkındalık hali, yaşamın her alanına taşınarak basit olanın içindeki derinliği görmeyi sağlar. Zen, günlük yaşamda sadelik, doğallık ve farkındalıkla hareket etmenin yoludur.

Ruhsal açıdan Zen felsefesi, insanın kendisini ve evreni ayrı değil, bir bütün olarak görmesine yardımcı olur. Sessizliğin içinde ortaya çıkan bu birlik deneyimi, huzur ve içsel özgürlüğün kaynağıdır. Zen, bireye kendi öz doğasını hatırlatır ve hakikati uzaklarda aramadan, burada ve şimdi bulabileceğini öğretir.