Tamamlayıcı tıp, insanın doğayla kurduğu kadim diyaloğu yeniden hatırlamasıdır. Modern tıbbın ölçülebilir yöntemleriyle birlikte, bedenin enerji alanlarını, nefesin ritmini ve zihnin etkisini de kapsar. Bu yaklaşım, hastalığı yalnızca semptomların toplamı olarak değil, insanın ruhsal ve bedensel dengesinin bozulmuş bir yansıması olarak görür.

Kadim uygarlıklarda hekimlik, doğa yasalarıyla uyum içinde yaşama sanatının bir parçasıydı. Çin tıbbında “Qi”, Hint Ayurveda geleneğinde “Prana”, Anadolu bilgeliğinde ise “can” olarak adlandırılan yaşam enerjisi, tamamlayıcı tıbbın merkezinde yer alır. Bu enerji, bedende akışı kesildiğinde hastalık ortaya çıkar; yeniden dengelendiğinde ise şifa kendiliğinden gerçekleşir.

Günümüzde tamamlayıcı tıp; akupunktur, aromaterapi, fitoterapi, reiki, homeopati gibi yöntemlerle insanın kendi iyileşme gücünü harekete geçirir. Bu uygulamalar, modern bilimin gözlem alanını genişletirken, insanın içsel potansiyeline duyulan güveni de yeniden kazandırır. Her bir yöntem, aslında insanın kendine doğru bir yolculuğudur.

Konuyla ilgili şu yazılarımızı da okuyabilirsiniz: “Geleneksel Tıbbın Kökleri ve Modern Uygulamalar”, “Bedenin Bilgeliğini Keşfetmek – Ohashi” ve “Hücre Hafızası ve Ruhsal Travmalar”. Bu yazılar, tamamlayıcı tıbbın yalnızca tedavi değil, bütünsel dönüşümün anahtarı olduğunu anlatır