Sevgi, tüm evrenin en yüksek frekansıdır. O, yalnızca bir duygu değil, bilincin özü, yaşamın nefesidir. Kadim öğretilerde sevgi, insanın Tanrısal yanını hatırlamasının yolu olarak görülür. Çünkü sevgi, yargısız bir kabullenme hâlidir; var olan her şeyi olduğu gibi sarmalar, dönüştürür, arındırır.

Şamanik geleneklerde sevgi, şifanın merkezinde yer alır. Şamanın sağlık reçetesi, sevginin hem koruyucu hem dönüştürücü bir enerji olduğunu öğretir. Negatif duyguların, farkındalıkla sevgiye dönüştürülmesi, ruhun titreşimini yükseltir. Böylece kişi, hem kendini hem çevresini şifalandırır. Sevgi, evrendeki her varlığın paylaştığı ortak dildir; bu dili hatırlayan insan, birliğin bilgeliğine dokunur.

Sevgi bilinci, yalnızca insana değil, doğaya, suya, ışığa ve her canlıya uzanan bir farkındalık alanı yaratır. Kalpten gelen her nefes, bu enerjiyi büyütür. Bir tebessüm, bir söz ya da içten bir niyet bile titreşimi değiştirir. Çünkü sevgi, yaşamın kendisidir; onda ne ayrılık vardır ne sınır.

Bu bilincin derinliğini özellikle Şamanın Sağlık Reçetesi: Kalpten Gelen Şifa yazısında görebilirsin; kalpten gelen farkındalığın nasıl sevgiye dönüştüğünü anlatır. Aynı şekilde Düşüncenin Çakralara Etkisi yazısında da sevgi enerjisinin bedenle nasıl bir denge kurduğunu keşfedebilirsin.