Gerçeklik algısı, insanın varoluşu nasıl deneyimlediğini belirleyen en gizemli süreçtir. Zihin, dış dünyadan gelen verileri yorumlarken aslında kendi içsel yansımalarını görür. Evren, yalnızca gözlemlenen bir alan değil; gözlemcinin farkındalığıyla varlık kazanan canlı bir bilinçtir. Bu nedenle her insan, kendi gerçekliğini algısının sınırları içinde yaratır.

Doğu mistisizmi ve kuantum fiziği bu konuda aynı gerçeği farklı biçimlerde dile getirir. Kuantum düzeyde, gözlemcinin bilinci maddenin davranışını değiştirir. Mistik öğretiler ise bunu binlerce yıl önce sezmişti: “Gerçeklik, zihnin aynasında şekillenir.” Gözlemci değiştiğinde, evrenin görüntüsü de dönüşür.

Gerçeklik algısı, bireyin iç dünyasıyla dış dünya arasındaki ince köprüdür. İnançlar, duygular ve düşünceler bu köprüyü şekillendirir. İnsan içsel frekansını değiştirdiğinde, dış dünya da buna yanıt verir. Bu yüzden evren, pasif bir sahne değil; bilincin aktif bir yansımasıdır.

Konuyla ilgili şu yazılarımızı da okuyabilirsiniz: “Gerçeklik (Gerçek Biz Ona Baktığımız Zaman Oluşur)”, “Zihinsel Engelleri Aşmak” ve “Düşüncenin Çakralara Etkisi.”