Benliği aşmak, insanın ego sınırlarını geride bırakıp öz varlığıyla buluşmasını ifade eder. Kadim öğretiler, “benlik” dediğimiz şeyin çoğu zaman zihnin kurguladığı bir yanılsama olduğunu söyler. Bu yanılsama kırıldığında, insan gerçek benliğiyle yani evrensel varlıkla bağlantı kurar.

Tasavvufta nefsin aşılması, Budizm’de “anatta” yani benliksizliğin fark edilmesi, Hint öğretilerinde ise Atman’ın Brahman’la birliği hep aynı hakikate işaret eder: Benliğin ötesinde saf bilinç vardır. Ego çözülüp kalp açıldığında, insan evrenin akışıyla bir olur.

Modern çağda psikoloji ve bilinç çalışmaları da benliği aşmanın dönüştürücü gücünü vurgulamaktadır. Ego merkezli yaşam yerini farkındalık, şefkat ve birlik bilincine bırakır. Benliği aşmak, hem bireysel özgürlüğün hem de evrensel uyumun kapılarını aralayan bir ruhsal yolculuktur.